Stop met je zelf weg te geven…

Gepubliceerd op 20 mei 2025 om 20:24

Wanneer anderen jouw energie wegnemen – en hoe jij dat kunt keren

Soms voel je het heel duidelijk: je loopt leeg. Je bent moe, futloos, en het lijkt alsof je batterij geen moment meer oplaadt.
En dat terwijl je alleen maar een gesprek had met iemand…

Vooral als je een empathische man of vrouw bent, lijkt het alsof sommige mensen feilloos aanvoelen dat jij openstaat. Dat jij hun verhaal aankunt. Dat jij de oplossing zult brengen voor hun probleem.

Ze maken je belangrijk. Betrekken je in hun worstelingen.
En jij? Jij stapt erin.

Niet omdat je dat perse wílt, maar omdat het zo voelt alsof je niet anders kan.
Je wil geen nee zeggen, want wat als de ander zich dan afgewezen voelt?
Wat als jij dan ineens “de moeilijke” bent?

Je grenzen geven doe je liever niet. Of je weet niet goed hóé.
En zo komt het dat je keer op keer dezelfde types aantrekt: mensen die, bewust of onbewust, van jouw energie profiteren.

Maar wat als dit jou niet zomaar overkomt?
Wat als er een boodschap in zit?

Wat als jij juist deze mensen aantrekt, omdat er in jou nog iets gezien mag worden?
Iets dat je ooit hebt geleerd, maar wat nu niet meer werkt?

 

Zelf heb ik het ook meegemaakt.
Mijn eigen zoon noemde ik vroeger – half voor de grap, half uit frustratie – wel eens een energievampier.
Hij kon me helemaal leegzuigen. Na elk bezoek voelde ik me uitgeput, ondanks dat ik het zó goed wilde doen.
Ik probeerde te geven, te zorgen, te helpen.
Maar het kostte me vooral mezelf.

Tot ik me ging afvragen: Waarom ga ik steeds over mijn grenzen heen? Waarom voel ik me verantwoordelijk voor zijn stemming?

En toen kwam het besef: het heeft te maken met mijn eigen geschiedenis.

Zoals bij zovelen van ons.
Misschien heb jij ook geleerd om anderen niet teleur te stellen.
Misschien voelde je verdriet bij je ouders, en ging jij het compenseren.
Misschien hunkerde je naar een beetje aandacht, een klein beetje liefde, en dacht je: Als ik geef, dan krijg ik het misschien terug.

Maar nu ben jij volwassen.
En het is tijd om het anders te doen.

Het is tijd om jezelf belangrijk te vinden.
Om stil te staan bij wat jij wilt.
Om niet langer de redder te zijn in andermans leven, maar de leider van je eigen leven.

Veranderen kost tijd.
Maar de eerste stap is bewustwording.
Het moment dat jij denkt: hé, dit voelt niet goed – dit wil ik niet meer.

De eerste winst zit in die ene gedachte:

Vandaag kies ik voor mezelf.